Zuid-Limburg: Kroegentocht in het bergdorpje Vijlen

4,K

Vandaag trotseren we de kou en maken Mieke en ik een kroegentocht in het bergdorpje Vijlen in Zuid-Limburg. Dit dorp staat bekend om de koudste winters en de warmste zomers. Wanneer er in Nederland sneeuw valt dan valt deze als eerste in Vijlen.  Door zijn ligging op ongeveer 200 meter hoogte boven NAP is Vijlen tevens het hoogstgelegen kerkdorp van Europees Nederland.

Na drie jaar tropische temperaturen gehad te hebben op Bonaire maak ik dit jaar mijn eerste winter mee in Europa en wat voor een winter. Met een gevoelstemperatuur van -15 graden Celsius is het echt afzien. Gelukkig kunnen we ons opwarmen bij een knusse haard bij de twee kroegjes die we bezoeken.

---

Zuid-Limburg: Kroegentocht in het bergdorpje Vijlen

---

Op of rondom de Vijlenerberg liggen een tiental kroegjes die allen met elkaar verbonden zijn door wandelroutes. Samen vormen ze de kroegjes route.

Je kunt meerdere kroegen routes wandelen. Vandaag neemt Mieke mij mee op sleeptouw. Zij heeft een route uitgezocht die loopt van Boscafé ’t Hijgend Hert naar Herberg Oud Holset. Een wandeling van zeven kilometer die ons door bossen,  weilanden en langs kabbelende beekjes voert.

---

Zuid-Limburg kroegentocht bergdorpje Vijlen: Boscafé ’t Hijgend Hert

---

Wanneer we bij het boscafé aankomen besluiten we eerst een kop koffie te gaan drinken. De Limburgse vlaai laat ik toch maar liever achterwege. Na drie jaar geen vlaai gegeten te hebben, heb ik dit na mijn verhuizing ruimschoots ingehaald met als resultaat dat de bijgekomen kilo’s er nu af moeten.

Het boscafé is een gezellige hut in een beboste omgeving met uitzicht over de paardenweide. Ondanks dat het buiten te koud is, nodigt het terras nu al uit om hier te gaan zitten. Ik zou haast zeggen dat een Palapa, een dak van gedroogde palmbladeren op houten palen boven de lange houten tafels hangt maar dat is te Caribisch. Hier hangt echter een zon-regenwering van een waterdicht p.v.c. doek. Toch heerst hier ook een knus sfeertje. Onder de statafels liggen dikke houtblokken opeengestapeld en dat betekent dat er ergens een haard moet zijn. We gaan naar binnen en vinden al snel een fijn plekje met uitzicht op het knetterend vuur. Vol bewondering nemen we de omgeving in ons op. Het plafond is met bruine schrootjes betimmerd, de muren zijn bruin geschilderd en gewijde en schilderijen uit grootmoeders tijd hangen op.

Eigenlijk zit ik goed op dit plekje bij de haard en overweeg even om hier te blijven in plaats van de wandeling te maken in deze vrieskou.

---

De wandeling in een deel van het Vijlenerbos; Holsetterbos

---

Wanneer we buiten zijn en met de rug naar de ingang van het Boscafé staan, lopen we links het bos is.  Het Vijlenerbos is een langgerekt bosgebied dat zich uitstrekt over een lengte van 8 kilometer. Wij bevinden ons in het deel Holsetterbos, genoemd naar het gehucht Holset. Er zijn meerdere deelgebieden van het bos, die genoemd zijn naar dorpen in de buurt.

We lopen door het bos, klimmen over een omgevallen boom en komen vervolgens uit bij een akker met uitzicht over een glooiend landschap. Bij de T-splitsing gaan we het beukenbos in, komen langs een jagershut en lopen over een hobbelig zand pad langs een afrastering van een weiland. Ondanks dat het koud is en bomen niet in bloei staan heeft dit landschap ook zijn charmes.

---

Herberg Oud Holset

---

Na een wandeling van 3,5 kilometer komen we aan in het dorpje Holset. Op een heuvel ligt de St. Lambertus kerk en aan de overkant een prachtig vakwerkhuis waarin Herberg Oud Holset gevestigd is. Deze herberg is van oorsprong een dorpscafé en is ontstaan uit de tijd dat pelgrims voettochten ondernamen naar Holset. Inmiddels kun je er overnachten en lekker eten. Als je het bourgondische leven van Zuid-Limburg wilt ervaren en wilt overnachten op een mooie locatie, dan is de herberg een heerlijke plek.

Verkleumd van de kou stappen we de gezellige herberg binnen en nemen ook hier weer plaats bij een knetterend haardvuur.  Koffers hangen aan het plafond en oude zwart-wit foto’s hebben een plekje aan de muren. De tulpen in de vaas vrolijken de boel op en wijzen naar het voorjaar maar dat is het buiten totaal niet. Er zit zelfs sneeuw in de lucht. Genietend van ons wandelplenkske met allerlei lekkere streekproducten en een glas wijn soezen we haast weg.

 

---

Meer kroegen dan wandelen

---

Nadat we opgewarmd zijn, gaan we op pad. Het lijkt alsof het steeds kouder wordt. We lopen het pittoreske dorp uit en al kletsend komen we langs kabbelende beekjes in een weidelandschap. Kort daarna merken we dat we ergens een afslag hebben gemist. Volgens de beschrijving zou een verharde weg moeten overgaan naar een onverharde weg, die we niet vinden en we twijfelen om terug te lopen om het juiste pad te gaan zoeken.  Ondertussen staan we alweer te bibberen van de kou. De wandeling is zo mooi maar ik heb zo’n last van de kou dat we besluiten de kortste route terug te keren naar Boscafé ’t Hijgend Hert. Dat is volgens Mieke dezelfde weg terug.

---

Sneeuw: deze valt als eerste in Vijlen

---

Als we bij  Boscafé ’t Hijgend Hert aankomen ligt er een wit laagje sneeuw op de weg.  Dikke vlokken sneeuw vallen uit de lucht en in een snel tempo zien we het landschap veranderen. Een wit landschap is idyllisch maar om te rijden tijdens sneeuw vind ik minder prettig. Ondanks mijn bezorgdheid gaan we iets drinken maar wanneer het maar blijft sneeuwen besluiten we toch maar op te stappen. Achteraf blijkt het mee te vallen,  de wegen zijn vrij en  wanneer ik Selfkant binnen rijd begint het hier pas te sneeuwen.
Het was een mooie route en ik zou graag willen teruggaan in de zomer.

VIND JIJ HET OOK LEUK OM TE WANDELEN DOOR HET MOOIE ZUID-LIMBURGSE LANDSCHAP IN COMBINATIE MET HEERLIJK ETEN EN DRINKEN?

• Op de website van de  kroegjesroute  vind je alle leuke wandel routes.