Home Binnen Nederland Een bourgondische wandeling langs de Geleenbeek en door het Stammenderbos bij Schinnen

Een bourgondische wandeling langs de Geleenbeek en door het Stammenderbos bij Schinnen

by sandra
4 comments
Wandelen Geleenbeek en stammenderbos

Omdat we vanwege het Covid-19 virus onze maandelijkse wandeling met de Bourgondische wandelaars niet kunnen uitvoeren heb ik met één van hen afgesproken. Mieke en ik starten in Munstergeleen voor een wandeling langs de Geleenbeek naar Geleen, Sweikhuizen en door het Stammenderbos bij Schinnen. Al snel zijn we op onze route bij de Pater Karel Kapel voor het aansteken van een kaarsje. Het wordt een wandeling vol verrassingen en bijzondere momenten.wandelen langs de Geleenbeek en door Stammenderbos

Starten bij de Pater Karel Kapel

Op een moment dat de wereld in quarantaine zit om verspreiding van het virus te voorkomen, mensen besmet zijn en – hoe vreselijk – alleen moeten sterven is de kapel van Pater Karel een plek om even stil te worden, een kaarsje op te steken en een intentie achter te laten.

Ondanks dat ik in de omgeving woon en regelmatig in Munstergeleen kom heb ik deze kapel, voor veel mensen een belangrijke bedevaartplaats en gelegen in een landelijke omgeving aan de Geleenbeek, niet eerder bezocht. De Pater Karel Kapel ligt in een prachtige vakwerkhoeve. Ook hier nemen we de RIVM-maatregelen in acht en treden de kapel binnen. Op dat moment zijn wij de enigen. Donkerbruine robuuste balken, banken en altaar vormen het decor. Brandende kaarsjes, bidprentjes en rozenkransen alom. Aan de rechter zijflanken in de knusse ruimte kunnen we ons kaarsje aansteken. We laten beiden een intentie achter en maken daarna ruimte voor nieuwe bezoekers.

wandelen langs de Geleenbeek en door Stammenderbos

wandelen langs de Geleenbeek en door Stammenderbos

Sint Jacobsschelp

Buiten aan de muur van de vakwerkhoeve hangt de Sint Jacobsschelp, het symbool van de pelgrimstocht naar Santiago de Compostela, een tocht die Mieke bijna twintig jaar geleden in haar eentje vanuit de Franse Pyreneeën gemaakt heeft. Tijdens onze wandeling vertelt Mieke hoe ze ertoe gekomen is deze route te lopen en over haar ervaringen tijdens deze voettocht van bijna 800 km met een rugzak van 12 kilo. Een maand lang alleen maar lopen maakt je hoofd leeg van zorgen, prachtige ideeën komen ervoor in de plaats, de ontmoetingen met andere pelgrims vanuit de hele wereld, de mooie gesprekken, samen eten en veel wijn drinken. Een tocht die het leven zelf symboliseert, met toppen, dalen en vlakke stukken. En de kleine dingen die naar je toe komen zodra je iets nodig hebt, alsof er een engeltje met je meereist.

Tijdens onze wandeling zullen we nog enkele malen het symbool voorbij zien komen op de aanwijspaaltjes en ‘stjegelkes’. Eigenlijk wordt onze wandeling zo een mini pelgrimage. Op dat moment weten we ook nog niet wat op ons pad komt.

wandeling langs de Geleenbeek en door Stammenderbos

Ontmoetings- en stiltetuin

We lopen naar de achterzijde van de hoeve. In een grote tuin bevindt zich de Lourdesgrot. ‘Mijn vader en moeder hebben elkaar leren kennen in Lourdes en hebben daarom mijn oudste zus Bernadette genoemd’, vertelt Mieke wanneer we voor de grot staan. ‘Ah, daar komt het Katholieke Heerlense meisje in jouw roman Lená en Julien uit voort.

Dus dit deel is autobiografisch?’ vraag ik Mieke. Ze lacht maar verraadt niet wat autobiografisch is of fictie.

wandeling langs de Geleenbeek en door Stammenderbos

Slachtoffers van huiselijk geweld

Terwijl Mieke verder vertelt lopen we rustig door de tuin en blijven stilstaan bij een beeld van een moeder met haar kind op de rug. ‘Slachtoffers van huiselijk geweld’ staat op het informatiebord. Vanochtend was dit ook in het nieuws. Hulpverleners vrezen voor toename van huiselijk geweld in deze Coronatijd. Slachtoffers zijn nu namelijk minder in de gelegenheid om aan de bel te trekken. In sommige landen is een codetaal bedacht om bijvoorbeeld bij de apotheek te zeggen dat je ‘masker 19’ nodig hebt. De apothekers doen alsof dit uitverkocht is en vragen naar het adres waar het naar toe gestuurd kan worden. Ondertussen waarschuwen ze de hulpverlening. We vragen ons af of dit werkt.

wandeling langs de Geleenbeek en door Stammenderbos

Via een lange houten bank, waarop we plaatsnemen om de omgeving in ons op te nemen, lopen we naar de ontmoetings- en stiltetuin.

wandeling langs de Geleenbeek en door Stammenderbos


Wandeling langs de Geleenbeek en door het Stammenderbos


Geleenbeek: een gekanaliseerde beek

Na ons bezoek aan de Pater Karel Kapel vervolgen we onze weg langs de Geleenbeek. Deze gekanaliseerde beek ontspringt in Heerlen en stroomt via Voerendaal, Nuth, Schinnen, Spaubeek, Geleen, Sittard en Nieuwstadt richting Stevensweert waar hij uitmondt in de Maas. De komende jaren zal deze beek op meer plekken moeten gaan meanderen. Bij een stroomversnelling zien we dat de beek zich langzaam een weg baant door het landschap.

Langs de beek kronkelt een pad, links en rechts bevinden zich graslanden, wuivend riet langs de oevers van de beek. wandeling langs de Geleenbeek en door Stammenderbos

wandeling langs de Geleenbeek en door Stammenderbos

wandeling langs de Geleenbeek en door Stammenderbos

wandeling langs de Geleenbeek en door Stammenderbos

wandeling langs de Geleenbeek en door Stammenderbos

Stammenderbos

Langzaam lopen we in de richting van het Stammenderbos, een hellingbos in de gemeente Schinnen, genieten van de glooiende hellingen en holle wegen.

Omdat het tijd wordt voor onze lunch gaan we op zoek naar een leuk plekje. Normaal duiken we de horeca in, maar in deze tijd is dat niet mogelijk. Onderweg verheugen we ons al op onze picknick. We blijven Bourgondische wandelaars, dus hebben we een fles witte wijn, tonijnsalade en een broodje van huis meegenomen.

Tegenover het Asielzoekerscentrum vinden we op enkele boomstronken een idyllisch plekje. We installeren ons en ik haal de fles wijn uit mijn backpack. Een enorme teleurstelling volgt. Wat blijkt? Ik heb een fles uit de koelkast getrokken, mét kurk! Misschien raad je het al? Geen kurkentrekker bij ons. Dat is echt balen.

Ik vraag mijn zoon Bas op de Whatsapp hoe ik een wijnfles kan ontkurken zonder wijnopener. ‘Met een schoen’, zegt hij binnen een minuut en stuurt dit filmpje mee.

 

Redder in nood

Voordat ik de video kan bekijken komt uit het niets een ouder echtpaar aanlopen. Voorzichtig vraagt Mieke of ze toevallig een zakmes bij zich hebben. ‘Ja, ik heb zelfs een kurkentrekker voor jullie’, zegt de man. Verbaasd roepen we ‘dat meent u toch niet?’ Onze redder in nood ontkurkt de fles voor ons en heeft zelf evenveel plezier als wij. Bij gebrek aan een eigen glas kunnen ze helaas geen wijntje samen met ons drinken. Wij bedanken het stel en ze vervolgen hun wandeling. De truc met de schoen bewaren we voor een volgende keer. Dit is dus wat Mieke bedoelt met ‘wat je nodig hebt komt naar je toe tijdens een pelgrimage’. Of was het onze intentie bij Pater Karel?

wandeling langs de Geleenbeek en door Stammenderbos

Ons toetje

Vervolgens zitten we goed en wel aan de wijn en komt er een jonger stelletje aangelopen. ‘Oh, wat zal dat een mooie foto van jullie zijn, zal ik er een van jullie maken?’ roept de vrouw. Dat laten we geen twee keer zeggen en ze maakt een foto van ons. Zo bijzonder wat er nu in korte tijd gebeurt en dat in Coronatijd.

We raken met haar aan de praat, vertellen over de Bourgondische wandelaars. Het klikt zo goed en het gesprek is zo leuk dat ze aangeeft graag met ons groepje mee te willen wandelen. Mieke en ik kijken elkaar aan. ‘Die past er wel bij, leuk type’. Dat kan geregeld worden. Als toetje krijgen we van haar een heerlijke bourgondische bonbon. We nemen afscheid, waarna zij hun wandeling vervolgen en wij onze lunch.

wandeling langs de Geleenbeek en door StammenderbosWanneer het begint te regenen verplaatsen we ons iets verderop het bos in waar we op een lange boomstronk onder een paraplu van hoge bomen plaatsnemen. Hier schuilen we tot de lunch, de wijn en het toetje op zijn.
wandeling langs de Geleenbeek en door Stammenderbos

Sint Jacobsschelp en mijn wijnglazen

Mijn wijnglazen hebben ook een verhaal. In de periode dat ik op Bonaire woonde ging ik één keer per week op donderdagmiddag met vriendin Mariette naar het strand. Ik nam een kleine koelbox mee, gevuld met ijsklontjes, en net genoeg plaats voor één fles wijn. Mariette zorgde voor de glazen. Om de beurt namen we een fles wijn mee en genoten zo iedere week van de helderblauwe zee, het witte strand van Te Amo Beach en een paar glazen wijn.

Als afscheidscadeau en tevens herinnering aan onze donderdagmiddag kreeg ik van haar die twee wijnglazen. Deze heb ik nu bij me voor onze picknick en moet denken aan mijn middagen met Mariette op het strand van Bonaire. Terwijl ik het verhaal aan Mieke vertel merkt zij op dat op deze glazen een Sint Jacobsschelp is afgebeeld. Toeval of niet, zal mijn missie dan zijn: de pelgrimstocht naar Santiago de Compostela?

wandeling langs de Geleenbeek en door Stammenderbos

Wil jij ook een bourgondische wandeling maken langs de Geleenbeek en door het Stammenderbos bij Schinnen?

De route die wij gelopen hebben is als volgt: Munstergeleen-Geleen-Sweikhuizen-AZC Spaubeek-Stammenderbos-Puth-Munstergeleen.

We hebben voor deze wandeling langs de Geleenbeek en door het Stammenderbos geen kaart meegenomen maar op gevoel gelopen. Ik kan mij voorstellen dat je  dit lastig vindt met name als je niet helemaal bekend bent. Kijk eens naar de wandelroute Trage Tocht Spaubeek. Een deel hiervan hebben wij gelopen.
Je kunt ook bij horeca Biesenhof, Kasteel Terborgh en de Bokkenreyer leuke alternatieve wandelroutes krijgen. Bovendien zijn dit leuke gelegenheden om een hapje en drankje nuttigen (niet in Coronatijd).

 

 

Hoe lijkt jou deze wandeling langs de Geleenbeek en door het Stammenderbos

 

 

Disclaimer: deze blog bevat een affiliate link. Als je op deze link klikt word je doorverwezen naar een dienst, hotel of boek. Wanneer jij via deze link iets koopt, dan krijg ik daar een kleine vergoeding voor. Deze vergoeding wordt door het bedrijf betaald en heeft voor jou geen enkele gevolgen. Jij betaalt dus de originele prijs en niets extra’s.

Dit vind je misschien ook leuk

4 comments

Ine mei 4, 2020 - 6:34 am

En weer kreeg ik het gevoel of ik erbij was tijdens deze wandeling.
Zo herkenbaar dat deel over Pater Karel, waar ik 2 straten verder ben opgegroeid en dus ook al mijn hele leven kom.
Mooi geschreven Sandra. Chapeau!

Reply
sandra mei 4, 2020 - 7:53 am

Hoi Ine, dankjewel en leuk om te horen. De volgende x ben je er in het echt bij.

Reply
Mariette Hoksbergen mei 4, 2020 - 8:13 am

Leuk dat je onze glaasjes genoemd hebt! Lief

Reply
sandra mei 4, 2020 - 8:57 am

Mooie herinnering aan onze middagen op het strand….

Reply

Leave a Comment

Deze site gebruikt Akismet om spam te verminderen. Bekijk hoe je reactie gegevens worden verwerkt.