Vandaag gaan we wandelen en onthaasten in het smalste stukje van Nederland. Dit smalste deel ligt ter hoogte van de plaats Echt-Susteren op de scheidslijn tussen midden- en zuid Limburg en is maar 4,8 kilometer breed. Vanaf hier wandel je namelijk binnen een uur door drie landen; Duitsland, Nederland en België. Dit keer ga ik op pad met Ilse van Reisfreaks.com. Samen besluiten wij de wandelroute Historisch ommetje natuurgebied ’t Hout te nemen. Je komt tijdens dit ommetje naast prachtige natuur ook veel historie tegen.
Er zijn maar liefst 270 km wandelpaden in het smalste stukje van Nederland en dankzij een knooppuntensysteem kun je zelf je route helemaal bepalen. Onderweg kan je de route zelfs uitbreiden met één of meer extra lussen.
Voor vertrek download ik op mijn mobiele telefoon de app QR Code Scan. Onderweg kan ik op informatieborden de code scannen en krijg dan leuke en interessante informatie over de plek waar ik mij bevind.
Meest Westelijk punt van Duitsland
Wij nemen de auto en rijden vanuit mijn woonplaats in Duitsland naar Susteren waar het startpunt van de meeste routes zijn. Om in Susteren te komen, passeren wij het meest Westelijk punt van Duitsland. Omdat we er toch al zijn laat ik het Ilse nu al zien, die hier nog niet eerder is geweest. Diverse wandelroutes in Susteren leid je overigens naar dit punt.
Het meest Westelijk punt van Duitsland is in de periode 1949 tot 1963 onder Nederlands beheer geweest als compensatie voor de aangerichte schade in de oorlog. De bewoners van Selfkant kregen een nieuw paspoort met daarin de vermelding “Wordt behandeld als Nederlander”. Voor de meesten maakten dat niet zo veel uit omdat de banden erg nauw waren. Daarnaast leken de dialecten zo op elkaar dat men elkaar ook nog goed kon verstaan. De Selfkanters profiteerden zowel van het goede van Nederland zoals banen, nieuwe straten, koffie en sigaretten alsook van het goede van Duitsland. Zij hadden namelijk ook recht op renteloze woningkredieten uit Duitsland.
In 1963 wordt de regio Selfkant na zes jaar onderhandelen en een betaling van 280 miljoen mark weer Duits grondgebied. Toch blijven de goede betrekkingen tussen Selfkant en het Maasland voortbestaan. Het gemeenschappelijk dialect verbindt maar ook hebben de bewoners vaak familieleden in het buurland, zijn ze over en weer werkzaam en vieren we gemeenschappelijke feesten. Binnenkort vindt er in Tüddern een Over de Grens Festival plaats.
Ilse en ik overwegen even om op dit punt de auto te laten staan en de wandelroute hier op te pakken. Uiteindelijk besluiten we toch om naar het officiële startpunt het Salvatorplein te Susteren te rijden.
Historisch ommetje natuurgebied ’t Hout
In Susteren heb je de keuze tussen zeven wandelroutes. Op de website van “Het Smalste Stukje Nederland” kun je deze routes downloaden. Wij kiezen zoals gezegd voor de wandelroute Historisch ommetje natuurgebied ’t Hout en starten op het Salvatorplein in Susteren waar zich tevens het eeuwen oude basiliek bevindt. De basiliek is een van de weinige kerken in Nederland die nog een schatkamer heeft met relikwieën. Tevens is de basiliek een belangrijke bedevaartskerk. Wij gaan niet naar binnen. Het is prachtig weer en willen graag de natuur in.
We lopen verder en passeren de beeldentuin en de kapel waar Maria en Bernadette zijn afgebeeld. De opdrachtgever was Jeupke Denis. Hij had een kwaal aan zijn benen en kon daaraan niet geholpen worden. Hij vertrok naar Lourdes en beloofde daar aan Maria dat hij een kapelletje zou bouwen als zij hem zou helpen van de kwaal af te komen. Terug in Susteren verdween zijn kwaal en liet hij zoals beloofd de kapel bouwen.Het kapelletje wordt nog steeds door de familie Denis onderhouden. Het ligt ongeveer twee kilometer buiten de bebouwde kom in een mooie groene omgeving.
Nederland Gehaast
Sinds ik terug ben uit Bonaire valt het mij op dat alles zo enorm snel gaat in Nederland. Het tempo ligt hoog. Mensen lopen zo enorm snel dat het lijkt alsof ze deelnemen aan een hardloopwedstrijd, ze praten snel en agenda’s staan boordevol afspraken. Er moet weken van tevoren iets ingepland worden want als je het niet doet dan zie je je vrienden helemaal niet meer. Het gaat maar door en het lijkt wel of er geen moment rust ingelast wordt. Niets gebeurt spontaan meer.
Er heerst ook een enorme consumptiemaatschappij waar spullen nieuw gekocht worden in plaats van hergebruikt zoals op Bonaire. In de winkel staan wel honderd tv’s, er staan voetbalvelden vol met auto’s in de verkoop, er zijn mega winkelboulevards uit de grond gestampt, marktkramen vol met groenten en fruit en ga maar door.
Daarbij zijn er overal regels voor. Daar waar het op Bonaire soms wel op willekeur lijkt is Nederland doorgedraaid in allerlei wet- en regelgeving waardoor je door de bomen het bos niet ziet.
Wandelen en onthaasten in het smalste stukje van Nederland
Nu nader ik samen met Ilse een stuk natuurgebied. Ondanks dat we flink aan het kwebbelen zijn overvalt mij een rust. Het lijkt hier alsof de tijd stil staat. Je hoort het gekwetter van vogeltjes, dorsmachines trekken erop uit om de tarwevelden te oogsten, beekjes kabbelen rustig verder en de velden staan vol met lieflijke gele en witte bloemetjes. We spotten nog net niet de boomkikker die overigens wel in dit natuurgebied te vinden is. Het zonnetje schijnt en het wordt zelfs een beetje warm. We worden er loom van en langzaam zijn wij aan het onthaasten. Wij lopen verder tot een punt waar we moeten kiezen om een lus te maken.
Wij besluiten om niet de extra lussen naar het meest Westelijk punt van Duitsland en Nieuwstad te nemen maar het terras in Susteren te gaan opzoeken. Misschien dat het komt omdat het maandag is in de zomervakantie maar ook in het dorp is het rustig. We zien weinig mensen op straat en ook is er weinig autoverkeer. We vinden wel een terras en ploffen neer op een stoel en bestellen één koud wijntje en één pils.
Op het terras
Welk vlaai heeft u, horen wij een vrouw vragen op het terras waarop de ober aangeeft kersen- en abrikozenvlaai. Weinig keuze zegt die vrouw een beetje chagrijnig waarop de ober zegt dat we dan ook snel klaar zijn. Ilse en ik schieten in de lach. Is er meer nodig, denk ik dan.
Van drie jaar Bonaire heb ik in ieder geval geleerd dat het veel makkelijker leven is met weinig keuze. Toch betrap ik mij erop dat ik langzaam mee ga in de flow van Nederland. Het snelle en het presteren. Met deze wandeling word ik weer even teruggebracht naar een onthaast leven en waar de tijd een beetje stil heeft gestaan. Het is een heerlijke wandeling in een mooi natuurgebied met historische bezienswaardigheden.
10 comments
Wat leuk dat je een blog hebt geschreven over onze wandeling…hahaha…ik beleef het weer een beetje opnieuw . Er staan leuke weetjes in die ik nog niet wist.
Ik ben eigenlijk wel benieuwd…zou die vrouw van de shetlandpony al terug zijn van haar huifkar-vakantie?
Hi Ilse, och jee die mevrouw met haar pony heb ik nog niet eens benoemd. Dat was ook heel leuk. We gaan een keer terug. Tijdens het schrijven beleefde ik de wandeling ook weer, haha.
Leuk stuk. Gaan we beslist doen!
Hoeveel km hebben jullie gewandeld?
Groetjes, Margriet
Hi Margriet, ik durf niet te zeggen hoeveel km het was. Je kunt de korte route nemen en lussen erbij maken. Ik dacht dat het 5 km was wat wij gelopen hebben en rustig aan. We hebben foto’s gemaakt en praatje onderweg gehouden. Is een heerlijke wandeling. xxx Sandra
Nederland door andere ogen, zo beschrijf je jouw moederland na 3 jaar afwezigheid. En dat is confronterend, maar echt heel goed, passend bij de nieuwe tijd. Hoezo 2 soorten vlaai te weinig keus? Is toch belachelijk, maar we zijn dit normaal gaan vinden. En die Bernadette met Maria kende ik nog niet op deze plek. Dit boeit mij in het bijzonder omdat mijn ouders elkaar in Lourdes hebben leren kennen, daarom heet mijn oudste zus Bernadette en ik een afgeleide van Maria. Ga ik met mijn vader eens naar toe. Bedankt, Sandra.
Hi Mieke, wat leuk. Ik heb deze wandeling gemaakt toen ik 3 weken terug was uit Bonaire. De verschillen vallen dan ook het meeste op.
Is inderdaad wel heel leuk om met je vader daar naar toe te gaan. groetjes Sandra
Zo leuk om deze zomereditie nog eens terug te lezen 🙂
Hi Ilse, dank je. Zo leuk dat we een deel van de route nu ook in de winter hebben gelopen. Ieder jaargetijde heeft zijn charme.xxx
Leuk. Ga binnenkort van D via NL naar B lopen en terug.
Hoi Rene, wat leuk! Is best bijzonder dat je op 1 dag door drie landen wandelt. Ga je die route in Het Smalste Stukje Nederland lopen? Misschien vind je het leuk om ook die blog er over te lezen. In ieder geval veel plezier.