Elke maand ga ik met mijn wandelgroepje de Bourgondische Wandelaars op pad. Dit keer kiezen we voor de Trage Tocht Epen en struinen we door graslanden, over onverharde paden, langs hellingbossen en een meanderende Geul.
Vanwege de vakantie van enkele wandelaars zijn we maar met zijn vieren. Bij Hoeve der Aar in Heerlen verzamelen wij ons om vervolgens in één auto naar ons startpunt Epen in het Limburgse heuvelland te rijden. In de auto bespreken we de wandeling van vandaag en vragen ons af wat ‘Trage Tocht’ betekent. Omdat niemand van ons het precies weet wordt de telefoon erbij gehaald en zoeken we het op. Google leert ons het volgende:
‘Trage Tochten zijn wandelroutes voor de liefhebber van onverhard wandelen. De wandelformule is een initiatief van routemaker Rob Wolfs (Wolfs Wandelplan), in samenwerking met Wandelzoekpagina. Trage Tochten zijn wandelingen door natuur en boerenland, waarbij de keuze voor kwaliteit altijd voorop staat.
Start van de Trage Tocht Epen
Dat belooft dus veel goeds. Veel onverharde wegen, daar houden wij van. De route die wij uitgezocht hebben, is veertien kilometer lang. Er zijn diverse afstanden, dus wil je een kortere afstand dan is dat ook mogelijk. De weergoden zijn ons, ondanks de slechte weersverwachtingen, gunstig gezind. Wij hebben er in ieder geval zin in.
In Epen aangekomen plaatsen wij de auto op de parkeerplaats achter hotel Epen Bronnenland. Na het aantrekken van onze wandelschoenen en het afsluiten van de auto gaan we op pad. Eerst passeren we een vakwerkhuisje, verlaten vervolgens het dorp en dan loopt de route al snel een veldweg in waar joekels van slakken met hun huis op de rug zich langzaam over het zandpad voortbewegen. Gelukkig hebben wij een sneller tempo en vervolgen onze wandeling.
Rand van het dorp Epen
Direct al struinen
Lagen op het pad
Struinen door het Zuid-Limburgse heuvellandschap
Bij het draaipoortje oftewel sjteegelke twijfelen we welke richting we op moeten, maar wanneer we de beschrijving nog eens goed lezen moeten we er toch doorheen. Het voetpad leidt ons, met aan de rechterkant een hek van prikkeldraad, verder de heuvel op. Rondom zijn weilanden. Het dorp laten we steeds verder achter ons en in de verte zien we het puntje van de kerktoren. Boven op de brede half verharde veldweg aangekomen, stoppen we bij een kruisbeeld om het glooiende landschap in ons op te nemen.
Naar links of rechts?
Typerend voor Limburg
Vanaf hier uitzicht over heuvels
Kronkelende Geul en graslanden
We vervolgen de route, steken een verharde weg over om vervolgens via een brug het riviertje de Geul te passeren. Ook hier moeten we door een draaihekje en komen dan in een weidelandschap met gele bloemen, onderbroken door de Geul die zich kronkelend een weg baant door het landschap.
We zijn nog steeds in de graslanden
Tijd voor koffie en een stuk Limburgse vlaai
In Mechelen besluiten we bij hotel restaurant De oude Brouwerij een kop koffie te gaan drinken. Het is een gezellige gelegenheid met een terras zowel aan de voor- als achterzijde. Wij nemen plaats aan de voorzijde.
Het is rond elf uur en te vroeg voor een lunch, maar omdat de buitenlucht ons toch hongerig maakt bestellen wij een stuk Limburgse vlaai erbij.
Trage Tocht Epen: nog meer grasland, koeien en de Geul
Na onze koffie pauze stappen we op en al gauw bevinden we ons midden in een weiland, waar koeien onze weg belemmeren. We moeten hen nog net niet opzij duwen want ze staan echt midden op ons pad. Op Instagram heb ik foto’s gezien van pootjebadende koeien in de Geul. Dat lijkt mij zo leuk om in werkelijkheid te zien! Helaas hebben ze er vandaag geen zin in en staan ze maar een beetje te grazen. Toch is het bijzonder dat we zo dichtbij komen omdat ze normaal ver weg achter prikkeldraad staan.
Hey Koe, mag ik je passeren?
Geul
Eyser Heuvelrug: het mediterrane gevoel
We vervolgen onze weg, klimmen rustig omhoog en steken het grasland dwars over in de richting van de bosrand. Boven staan we op de Eyser Heuvelrug en staren met bewondering naar een glooiend groen landschap. In de verte prijken de beroemde Italiaanse populieren aan de horizon. We nemen plaats op het bankje en genieten van het adembenemend mooie uitzicht. Het lijkt alsof ik mij in Toscane bevind.
De Eyser Heuvelrug is één van de tien groene hotspots van Nationaal Landschap in Zuid-Limburg. Een groene hotspot is een gebied met een uniek karakter. Je vindt er hellingen, plateaus, hoogstamboomgaarden, groene heuvels, vakwerkboerderijen en wegkruizen…. tal van typische elementen vormen samen het landschap.
Al eerder liep ik de hotspots de Maasvallei waar ik oog in oog stond met de grootste kudde Konikpaarden van RivierPark Maasvallei en later in de Schinveldse bossen waar we al zigzaggend om de Galloways een weg moesten vinden door het landschap.
Gras, gras en nog eens gras
In de verte prijken de Italiaanse populieren aan de horizon
Heerlijk struinen door het grasland.
Op de Eyser Heuvelrug
Onderste- en Bovenste Bosch, het Kruisbos en Schweibergerbos.
Het leuke aan deze route is dat we door heel variërend landschap lopen. Van de graslanden uit zijn we geleidelijk omhooggeklommen. Nu volgen we het pad langs de bosrand. Epen is omringd door bosgebied. In het zuidwesten vind je het Onderste- en Bovenste Bosch, het Kruisbos en Schweibergerbos. In het Kruisbos bewonderen we de immens hoge bomen. We voelen ons hier nietig. Dat gevoel heb ik eerder ervaren tijdens de wandeling naar het tweede grootste kokend meer ter wereld, Boiling Lake op het eiland Dominica en later tijdens het beklimmen van Mt. Rinjani op Lombok. De natuur is overweldigend en je moet je schikken naar de regels van de natuur. Bovendien ben je ver van de bewoonde wereld. Dat ik dit gevoel in Nederland ervaar is toch bijzonder.
Hier voel je je toch nietig
Via de golfbaan en het bos komen we aan bij de Gerardushoeve, gelegen op het plateau van Heijenrath op een hoogte van 215 meter boven NAP. We nemen plaats op het terras waar we een weids uitzicht hebben over het Gulpdal. We sluiten hier af met een hapje en een drankje.
Praktische informatie
- Start- en eindpunt/parkeren: parkeerplaats 1 Epen Bronnenland, achter Hotel Eperland aan de Kapl. Houbenstraat 12, 6285 AB Epen.
- Openbaar vervoer: bushalte Julianastraat, Epen. Lijn 57 van/naar Gulpen of Maastricht.
- Lengte van de wandeling: 14 km.
- Route van de wandeling
Wandelen rondom Epen; een prachtige omgeving met graslanden, onverharde paden, hellingbossen en een meanderende Geul.
2 comments
Leuke blog weer! De slak op de foto is de wijngaard slak. Komt vooral in Zuid-Limburg voor en is best zeldzaam. Hij is eetbaar en wordt als een delicatesse beschouwd.
Dank je, Mieke. Dank je voor de info. Weer iets geleerd.