Hoe heerlijk is het om te struinen door de natuur? Om actief bezig te zijn in de buitenlucht, te genieten van de omgeving en als afsluiting een hapje en drankje te nemen? Ik hou daar enorm van. Wanneer ik dan ook door Het Smalste Stukje Nederland – gelegen op de grens tussen Midden en Zuid-Limburg – gevraagd word om het mobiele uitkijkplatform Buitenbeeld in Illikhoven te bezoeken en te struinen in het Grensmaasgebied ben ik direct enthousiast. Er is namelijk een nieuw struinpad van Roosteren naar Visserweert.
Lijkt het jou leuk om een nieuw struinpad te ontdekken? En te genieten van de natuur op drie meter hoogte? Dan is deze wandeling iets voor jou. Als afsluiting gaan we naar Kasteel Eyckholt voor een hapje en een drankje. Vriendin Mieke gaat met mij mee. Jij ook?
De Maasplaatsjes Illikhoven en Visserweert in Het Smalste Stukje Nederland
Misschien heb je al van deze plaatsen gehoord of ben je er zelfs al geweest. Om eerlijk te zijn weet ik pas van hun bestaan af sinds ik terug ben uit Bonaire, terwijl ik er maar vijftien kilometer vandaan woon. Illikhoven en Visserweert liggen aan de Maas in Het Smalste Stukje Nederland op de grens van Midden- en Zuid-Limburg.
Visserweert is een gehucht met zo’n 50 inwoners. Van 2016 tot 2018 is in het kader van het Grensmaasproject – overigens het grootste rivierproject in Nederland – ten oosten hiervan een nevengeul aangelegd. Deze biedt de Maas uitwijkruimte bij periodes van hoogwater. Bij hoogwater wordt dit gehucht omsloten door water en is het een eilandje in de Maas. Sinds 2016 zijn Visserweert en Illikhoven met elkaar verbonden door een hoogwaterbrug.
Struinen in het Grensmaasgebied: het nieuwe struinpad van Visserweert naar Roosteren
Zoals gezegd ga ik met vriendin Mieke op pad. We hebben afgesproken elkaar te treffen bij ’t Maashuuske in Illikhoven. Voordat we vertrekken drinken wij hier nog even een kop koffie. Al eerder maakten we een wandeling in deze omgeving, maar vanwege hoogwater van de Maas konden we toen het struinpad niet bereiken. Hopelijk lukt het dit keer wel. Dit pad is vooral ’s zomers bereikbaar, wanneer de Maas een geringe afvoer heeft. Dus we hebben goede hoop.
Vanuit ’t Maashuuske lopen we in de richting van de hoogwaterbrug. Bij die brug slaan we rechtsaf naar het fietspad langs de Maas. Dit gebied leent zich uitstekend om – grensoverschrijdende – fietstochten te maken. Het is een vlak gebied met mooie vergezichten. Prachtig zijn de Konikpaarden langs de oevers van de Maasvallei. Er zijn veel fietsers onderweg op deze zonnige zondagmiddag maar ook voor de wandelaar is er nog genoeg ruimte op dit fietspad. Bij het informatiebord van Het Smalste Stukje Nederland blijven we staan. Hier start ook het struinpad, te herkennen aan de grote Maaskei.
Maaskeien geven de route aan
Prairie
Al heel snel staan we midden in een uitgestrekte vlakte met grassen, kruiden en wilde bloemen. Het lijkt alsof ik in de prairie ergens in Noord-Amerika ben. Het is vreemd hier te staan want de vorige keer stond dit hele gebied onder water. In drie maanden tijd is er een heel ander landschap ontstaan. Ik inspecteer de bodem. Er zitten kleine scheurtjes in maar verder goed te bewandelen. We struinen verder en volgen de grote Maaskeien die ons de weg wijzen naar Visserweert. Aan de oever van de Maas liggen Galloways heerlijk te genieten van het zonnetje. Ook is dit het terrein van de Konikpaarden, die regelmatig het Maaswater trotseren. Waarschijnlijk zijn ze dit keer bij onze buren op bezoek want er is geen spoor te bekennen.
We kunnen niet precies het pad van de grote keien volgen en moeten afwijken. Er staat namelijk nog een deel onder water, maar al snel zien we een alternatief om dit te omzeilen en bereiken alsnog Visserweert met droge voeten.
het struinpad staat vol met wilde bloemen.
Genieten van het landschap
het struinpad. Even een uitdaging.
Bijna bij Visserweert
Het landschap in Maart. De nevengeul staat onder water.
Natuurlijke grazers doen hun werk
Visserweert
In dit dorp ligt het meest schilderachtig straatje van Het Smalste Stukje Nederland. Het is een piepklein gehucht waar de tijd heeft stilgestaan en je helemaal tot rust komt. Er heerst een gemoedelijk sfeertje. Op dit moment zijn er weinig mensen op de been maar wanneer we het dorp bijna uitlopen zit een bejaarde inwoner op het onderstelsel van een aanhangwagen te genieten van het zonnetje. Vriendelijk zegt hij ons gedag. We lopen het dorp uit en verder over de hoogwaterbrug naar Illikhoven. Op de brug zien we reeds in de verte het uitkijkplatform Buitenbeeld, prachtig gelegen aan de Maas.
het meest schilderachtig straatje in Het Smalste Stukje Nederland
Inwoner geniet van het zonnetje
Na het struinen in het Grensmaasgebied: het mobiele uitkijkplatform ‘Buitenbeeld in Illikhoven
We wandelen langs ’t Maashuuske in de richting van ijscafé Nostalgie. Hierachter staat namelijk uitkijkplatform Buitenbeeld. Dit is verplaatsbaar en wordt elke maand ergens anders in de natuur geplaatst. In Illikhoven staat het platform tot 9 juli.
Wanneer we aankomen staan er mensen bovenop het platform maar zodra wij de trap omhoog klauteren vertrekken zij. Wij staan op drie meter hoogte te genieten van het uitzicht over de Maas en zijn oevers. Behalve het kwetteren van vogels is het stil. Wat hebben wij geluk met het weer. Er zijn prachtige wolken in allerlei figuren met stukken blauwe lucht ertussendoor. In de verte ligt het dorpje Visserweert er rustig bij, tussen de Maas en brug. Hopelijk plaatst natuurmonumenten dit uitkijkplatform nog een keer met hoogwater op deze plek. Dan is duidelijk te zien dat Visserweert een eilandje in de Maas is.
Kasteel Eyckholt
Na het struinen in het Grensmaasgebied hebben we zin om in een relaxte omgeving iets te gaan eten. Bij voorkeur in een mooie tuin. Heel spontaan stel ik voor om naar Kasteel Eyckholt te gaan. Ik ben er nog niet eerder geweest en benieuwd hoe het er is. Mieke is meteen vóór en we springen in de auto om er naar toe te rijden. Het is vanaf Illikhoven namelijk maar vijf minuten rijden.
Wanneer we aankomen slaat de twijfel toe vanwege onze wandelkleding en -schoenen maar we worden al snel gerustgesteld door de vriendelijke ober. Onze wandelkleding vormt helemaal geen probleem en we worden via de sfeervolle borrelruimte en tuinkamer naar de tuin gebracht waar we bij een boom, die ons de nodige koelte geeft, plaatsnemen. We drinken een droge witte wijn en eten een Ceasarsalade met kippendij, spek, ei en een dressing van ansjovis met knoflook. Het smaakt uitstekend en we genieten. Dit is toch het goede leven en dat past precies bij de Cittaslowgemeente, die Echt-Susteren is; de focus op het goede leven en de nadruk op onderwerpen als duurzaamheid en streekproducten.
Wil jij ook struinen in het Grensmaasgebied en helemaal onthaasten met als afsluiting een hapje en drankje bij Kasteel Eyckholt?
3 comments
Het nuttige met het aangename verenigen in een schitterend stukje Nederland! Wat zijn er nog vele stukjes natuur in ons land waar we geen weet van hebben.
Het is vaak ook nog dichterbij dan je weet.
Ik ben één van de ca. 34 inwoners van Visserweert. Wat is dit een prachtige reportage over ons pittoreske dorpje. Ook ik vind het iedere keer weer mooi om ons eigen klein stukje Nederland te zien door de ogen van een voorbijganger. Top.