Een beetje onwennig rijd ik op de scooter door het drukke verkeer in Ubud. Het is gas geven, stoppen en slalommend naar voren rijden. Het zweet staat in mijn handen. Dit ben ik niet gewend. Normaal zit ik achterop maar nu moet ik zelf rijden én de weg zoeken. Sylvester en Bas gaan River Raften en ik ben op weg naar de “Campuhan Ridge Walk”, één van de bekendste wandelroutes door de rijstvelden in Ubud.
Wandelen door de rijstvelden van Ubud
De weg zoeken naar Campuhan Ridge Walk Ubud
Nadat ik dwars door het drukke centrum en over de brug gereden ben, stop ik langs de weg om op mijn telefoon te kijken waar de “Campuhan Ridge Walk” ligt. Google Maps geeft aan dat ik te ver gereden ben. De wandeling start net voor de brug op Jalan Raya Campuan. Ik moet dus omkeren maar eigenlijk moet ik eerst gaan tanken voordat ik zo meteen zonder benzine sta.. Terwijl ik om mij heen kijk stopt een local op de scooter en vraagt waarnaar ik op zoek ben. “Gasoline”, zeg ik.
“Aan de rechterkant halverwege de berg op, zegt hij vriendelijk en wijst met zijn hand de richting aan. Hij is bereid mij er naar toe te brengen en ik besluit achter hem aan te rijden. Een stukje verderop stopt hij langs de weg waar een tafel staat waarop een paar plastic flessen staan waar bij ons de olijfolie in zit. Een oud vrouwtje komt naar buiten.
Omdat ik de tank niet open krijg helpt die man. Terwijl het oude vrouwtje een fles benzine in de tank gooit kom ik aan de praat met deze vriendelijke Balinees, die Rumawan heet.
Rijstvelden Ubud
Ik vertel Rumawan dat ik de “Campuhan Ridge Walk” wil wandelen. “Je moet niet die “Campuhan Ridge Walk” lopen, die is veel te toeristisch en was twintig jaar geleden mooi. Ik weet een mooiere wandeling door de rijstvelden in Ubud. Hier komen geen toeristen en het is veel rustiger. I will show you the way”, zegt Rumawan terwijl hij naar de overkant van de weg wijst waar de rijstvelden zouden moeten liggen.
Ik twijfel of ik mee moet gaan. “Ga nooit met vreemde mensen mee”, hoor ik mijn moeder nog zeggen. Ondanks mijn vijftig jaar zit dat er nog steeds ingeprent. Ook Sylvester is altijd op zijn hoede, dat met zijn achtergrond ook te begrijpen is. Toch zegt een stemmetje in mij het te vertrouwen. Is het niet de manier om in contact te komen met locals? En misschien wil deze man alleen geld verdienen door mij iets van de omgeving waar hij woont te laten zien. Niets mis mee, toch? Dus vertrouw ik op mijn intuïtie en besluit mee te gaan. Voordat ik op pad ga stuur ik nog een app naar Sylvester en Bas, die nog onderweg zijn naar hun rafting avontuur.
Tropische planten en bloemen
We verplaatsen de scooters naar de overkant van de weg op een veld naast Warung Pulau Kelapa Indonesian Cuisine en lopen langs een Balinees huis met zwembad, dat een prachtig uitzicht heeft op de rijstvelden. Hier langs bevindt zich een paadje begroeit met weelderige planten en fruitbomen zoals papaya, mango en guave. Ook toont Rumawan mij andere gewassen zoals pepers, citroengras en pinda’s. En dat allemaal al aan het begin van de wandeling.
Offermandjes
Voorbij de brug die begroeid is met lianen passeert ons een Balinese met op haar hoofd een dienblad vol gevlochten mandjes gevuld met vers geplukte bloemen, een handje rijst en wierookstokjes. Dit zijn offer mandjes, die de Balinezen minstens één keer per dag aan de goden offeren uit dankbaarheid voor de rijkdom van het leven. Deze offermandje zie je overigens overal op de stoep op Bali. Je moet dus goed uitkijken waar je loopt want voordat je het weet struikel je over zo’n offermandje en dat zou zonde zijn.
De boeren en de rijstvelden
Nadat deze vrouw ons de offermandjes heeft laten zien lopen we verder en komen bij een huis. Achter dit huis liggen zover ik kan kijken de velden waar rijstplantjes groeien. De gids vertelt dat iedere rijstboer zijn eigen stukje land heeft. Dit geeft hij door aan zijn kinderen. Al het werk wordt met de hand gedaan en er wordt geen gebruik gemaakt van machines. Vaak hebben rijstboeren naast het onderhouden van hun rijstveld nog elders een baan. De gids zwaait naar een boer op leeftijd, die aan het werk is op zijn stukje land. Je kunt zien dat deze boer zijn hele leven gebukt heeft moeten werken; de man is namelijk krom gegroeid.
We wandelen over de dijkjes en ik moet hier goed mijn evenwicht bewaren anders kukel ik er zo vanaf. Gelukkig liggen de rijstvelden er droog bij en houd ik mijn voeten droog. De rijstvelden liggen er verlaten bij en het is enorm rustig. In ieder geval geen toerist te bekennen. Wanneer je door het drukke Ubud loopt verwacht je niet dit aan te treffen. Je waant je hier ver van de bewoonde wereld.
Dankbaar
Mijn gids vertelt dat hij tien jaar geleden nog in Kuta woonde. Hier werkte hij in het toerisme maar in de periode van de bomaanslagen raakte hij werkloos en is hij met zijn gezin naar Ubud verhuisd.
Trots vertelt hij dat zijn zoon en dochter momenteel studeren. “Ik ben zo dankbaar dat dit mogelijk is voor mijn kinderen”, zegt hij.
Tenslotte lopen we naar de biologische tuin van het restaurant Warung Pulau Kelapa. Hier worden allerlei kruiden gekweekt die ze in hun traditionele Indonesische gerechten verwerken. In dit sfeervolle restaurant eet je typisch Indonesische gerechten. Ik had er graag gegeten maar we zijn er helaas niet aan toegekomen.
Langzaam lopen we terug naar onze scooters. Ondanks dat ik in het begin twijfelde om met de gids mee te gaan heb ik er geen moment spijt van gehad. Ik ben onder de indruk. Het is niet alleen aandoenlijk hoe deze man met zo veel passie vertelt over zijn omgeving, land en gezin maar ook hoe dankbaar hij is met wat hij heeft. Dankbaar zijn met wat je hebt maakt gelukkig. Het leven is namelijk niet zo vanzelfsprekend en daar zijn de Balinezen zich bewust van. Van die vanzelfsprekendheid kan ik nog wat van leren.
Het was een mooie wandeling en ik ben blij dat ik naar mijn intuïtie geluisterd heb. Rumawan vraagt mij in Nederland te vertellen over deze wandeling en geeft mij visite kaartjes mee om uit te delen. Vervolgens neem ik afscheid en stap op mijn scooter om naar de Campuhan Ridge Walk te rijden. Hiernaar ben ik toch ook nieuwsgierig. Hoe dit was lees je de volgende keer.
WAAR?
De rijstvelden in Ubud liggen achter het restaurant Warung Pulau Kelapa. Je rijdt voorbij het punt waar de Campuhan Ridge Walk start en de brug over. Daarna de berg omhoog. Halverwege aan de linkerkant liggen de rijstterrassen. Vanaf de weg zijn deze niet te zien.
WIE
Je kunt er met of zonder gids wandelen. Rumawan wilde nog naar een dorp lopen dwars door de rijstvelden maar dat hoefde voor mij niet. Ben je op zoek naar een vriendelijke bescheiden gids dan kan ik je Rumawan van I Made Rumawan adviseren. Op zijn visite kaartje staat dat hij Trekking Guide Rice Terrace is. Je kunt hem bereiken per e-mail madetrekking@rocketmail.com of WhatsApp: +62 85 238 335 231 of GSM: +62 81 338 594 669.
Meer weten over Indonesië? Lees ook Nusa Penida.
2 comments
Mooi Sandra dapper om mee te gaan niks voor mij toppie
Dank je, Silvia.