Home LifestylePersoonlijk Op weg naar Australië: hoe is het nu als je kind gaat reizen en hoe ga je als ouder daarmee om

Op weg naar Australië: hoe is het nu als je kind gaat reizen en hoe ga je als ouder daarmee om

by sandra
12 comments
op-weg-naar-australië

Met een Working Holiday visum in zijn pocket is Bas, net 18 jaar jong, op weg naar Australië en is van plan er een jaar te blijven. Hoe is het nu als je kind gaat reizen en hoe ga je als ouder daarmee om? Reizen is namelijk geweldig, leerzaam en verslavend. Ondanks dat het voor mij even slikken is, vind ik het toch helemaal tof!  Bovendien heb ik eigenlijk altijd wel geweten dat hij zou gaan reizen. Het kan ook niet anders als je het reizen van kleins af aan mee hebt gekregen en met een eigen backpack iedere zomervakantie door Zuidoost-Azië trekt. Daar bovenop verhuist hij ook nog eens als vijftienjarige puber met zijn ouders voor drie jaar naar Bonaire.  Niet echt een standaard leven, kun je eigenlijk wel zeggen.  

Op Bonaire kreeg Bas te maken met een andere cultuur met andere normen en waarden. Waarin hij, hoe moeilijk hij het in het begin ook had, een weg heeft moeten vinden. Wat zijn wij trots hoe hem dat gelukt is en hij zijn diploma heeft gehaald.

Een vervolgopleiding op Bonaire zat er niet in. Nog een keer dat meemaken wat hij dat jaar had meegemaakt wilden wij hem niet aandoen maar hijzelf ook niet. Hoe ongelukkig hij ook was, teruggaan was op dat moment geen optie. Met ons drietjes maakten wij het driejarig avontuur af. Dat was ons besluit!

COCKTAILS MAKEN

Bas kon bij een hippe Beachclub gaan werken. Eerst in de bediening, nog even in de keuken maar dat was geen succes en daarna mocht hij doen wat hij het allerliefste wilde doen: Cocktails maken.

Wat bloeide hij op en wat was hij aan het genieten. Hij kreeg super toffe collega’s en had een te gekke tijd.
Regelmatig kreeg ik op de App een foto van een nieuwe cocktail die hij bedacht had met het verzoek om even te komen proeven. 

op-weg-naar-australië

WAT GA JE DOEN

Ondertussen heeft Bas, zoals reeds gezegd, een heel ander leven opgebouwd dan een kind van zijn leeftijd in Nederland. Onze verhuizing kwam echter in zicht. In februari kwam de vraag: Bas, wat ga je doen in Nederland? In augustus starten de opleidingen en je moet nu wel een keuze gaan maken.

Alle opleidingen zijn toen wel de revue gepasseerd maar hij kwam er niet uit. Hij wilde iets doen met cocktails maken maar wat?

European Bartender School

De kapper op Bonaire vroeg mij of de European Bartender School niets voor Bas was. Ik had er nog nooit van gehoord maar we gingen op onderzoek uit. Wat was hij enthousiast. Bas wilde opgeleid worden tot de beste bartender bij de grootste en meest erkende Bartenderschool ter wereld.

WAAR

In eerste instantie wilde hij naar New York of Miami. Dit was echter geen optie omdat hij in de VS onder de eenentwintig jaar geen alcohol mag schenken. Op advies van de school werd het Sydney in Australië.

Loslaten

Slik, voor mij. Dat is ver weg maar wat een gaaf avontuur. Ikzelf werd er ook helemaal enthousiast van. Dit moet je doen, jong! Ga ontdekken wat je wil met je toekomst en leef je leven. Ben gelukkig! Dat is wat ik oprecht voel maar jeeh, wat een brok heb ik in mijn keel. 

In een artikel van Mireille Mali las ik: “Wie zijn kinderen lief heeft, leert ze reizen”. Deze quote heb ik goed onthouden. Ik geloof dat wij wel goed op weg zijn…..

Social Media

De eerste keer dat ikzelf voor een periode van drie jaar vertrok was in de tijd dat er nog totaal geen Social Media was.

Ik was eenentwintig jaar. Daar ging ik samen met Sylvester, met een auto vol geladen naar Noord-Duitsland waar we voor een periode van drie jaar gingen wonen. In die tijd was er nog geen skype, app, Facebook en Instagram. Wat moet dat lastig zijn geweest voor mijn ouders. Stiekem ben ik blij dat ik in deze tijd leef en veel makkelijker contact kan onderhouden met Bas.

TROTS

Wij zijn super trots op Bas die zijn eigen koers vaart en niet de begane paden wandelt. Er lopen meer wegen naar Rome, Bas. Wij zijn er van overtuigd dat jij er ook komt!

Dat het hem gaat lukken blijkt al bij ons afscheid op Schiphol. Door toedoen van Lufthansa mist hij de aansluiting in Frankfurt naar Bangkok met Thai Airlines. In Bangkok moest hij de aansluiting zien te halen naar Sydney. De eerst volgende vlucht naar Bangkok in Economy Class was vol. Wat een opluchting voor ons toen wij een App kregen dat hij mee mocht met die vlucht en notabene, business class.  Zo zie je maar weer ieder nadeel heeft zijn voordeel zou Johan Cruijff hebben gezegd. 

Ondanks alle stress, hoort dit bij het reizen; onderweg van alles meemaken en proberen op te lossen. Reizen is gaaf en je ontdekt zoveel maar het is ook hard werken. Reizigers zullen dit beamen.

Aankomst

Ondertussen hebben wij bericht ontvangen dat Bas goed in het hostel is aangekomen. Vanaf het vliegveld heeft hij het openbaar vervoer genomen naar het hostel waar hij de komende weken zal verblijven. Het laatste bericht dateert van enkele uren geleden waar hij aangaf dat hij met de groep studenten die vanavond hun afscheid hebben, op pad gaat. De nieuwe groep komt het weekend aan en maandag start zijn cursus.

HONG KONG

Verder kan ik verklappen dat wij ook weer op reis gaan. Wij gaan namelijk over twee maanden naar Hong Kong. Het fijne is dat wij daar Bas zien want hij vliegt van Sydney naar Hong Kong.  Eigenlijk is de wereld toch wel weer klein. 

 

 

 

Dit vind je misschien ook leuk

12 comments

Leni Petersen september 21, 2017 - 8:27 pm

Leuk verhaal en Julie zoon redt het wel. Een goede bartender is goud waard.
Mijn zoon ging met 17 voor studie de deur uit. En geeneens ver weg. Tranen van mijn kant maar wat heeft het hem goed gedaan. Dochterlief vertrok na het gymnasium voor 1 jaar naar Parijs om bij Disney te gaan werken. Toen aan de universiteit gaan studeren, net 2 onderbrekingen. 4 maanden Zd. Afrika op en struisvogelfarm gewerkt en ook nog een keer 3 mnd. Alleen in India rondgereisd. Doodeng vond ik dat. Kregen toen wel 1xpr.week een fax. Dat hadden we geeist. Maakte haar studie af
En PhD haalde ze ook.

Reply
sandra september 22, 2017 - 1:23 pm

Hi Leni, wat knap van je dochter dat ze de studie afmaakte. Van reizen lezen ze ontzettend veel. Is een goede leerschool. Bij jouw dochter blijkt ook nog dat het gestimuleerd heeft om haar studie af te maken.

Reply
Mieke Simons september 22, 2017 - 8:04 am

Prachtig verhaal, Sandra. Zo mooi hoe je in liefde je kind durft los te laten. En je groeit in het schrijven, dus wel doorgaan he! Mocht ik ooit in Sydney komen dan bezoek ik daar ‘Bas’s cocktails Bar’.

Reply
sandra september 22, 2017 - 1:56 pm

Dank je, Mieke. Ik blijf zeker doorgaan met schrijven. Ik vind dat veel te leuk. Ben benieuwd of ooit Bas’s cocktails Bar komt maar het klinkt goed. Alleen hoop ik iets dichterbij want Australie is toch wel erg ver weg.

Reply
Peter van Gool september 22, 2017 - 8:53 am

Tja, 18 jaar; meerderjarig! Trots maar ook een beetje bezorgd als een kind zelfstandig zijn/haar vleugels uitslaat. Je bent nu coach op afstand geworden!

Reply
sandra september 22, 2017 - 1:26 pm

Hi Peter, inderdaad trots en bezorgd. Zo jong nog. Is een goede die coach op afstand. Zo had ik het nog niet gezien.

Reply
Roy van Bonaire september 22, 2017 - 4:49 pm

Bas is een held! Je kunt trots op jullie mannetje zijn!

Reply
sandra september 22, 2017 - 6:17 pm

Dank je Roy. Wat leuk om te horen. Ik hoop dat jullie een beetje gesetteld zijn? Is weer wennen om terug te zijn.

Reply
Reisfreaks september 22, 2017 - 7:39 pm

Wat een avontuur! Als ik terugdenk aan toen ik zelf 18 jaar was…aiaiaiii !! 😁 Gelukkig staat Bas wel stevig in zijn schoenen, hij doet het toch maar even, knap hoor!
Gelukkig hebben jullie Hong Kong in het vizier, iets om naar uit te kijken samen 🙌
Ook knap van jullie hoor! Net terug van het 3 jarig Bonaire avontuur,terwijl je jezelf nog onwennig voelt, je kind toch te laten gaan. Hij mag ook trots zijn op zijn ouders 😉

Reply
sandra september 22, 2017 - 7:56 pm

Hi Ilse,

ik herken het. Ik kon dat ook niet op mijn achttiende. In ieder geval niet alleen. Ik vind dat nu nog akelig, haha. Hij doet dat toch maar zo alleen. Alhoewel hij genoeg jongeren zal ontmoeten.
Ik ben ook zo blij dat we hem in Hong Kong gaan zien. Een heel jaar wachten is toch wel lang. Of Bas trots op ons is weet ik niet, haha. In ieder geval dank je voor je compliment. Onwennig voelen wij ons inderdaad. Het is dat wij zelf ook graag reizen en begrijpen dat hij dit wil ondernemen.

Reply
Mabel september 26, 2017 - 4:56 pm

Hi Sandra, loslaten is niet gemakkelijk.Maar jullie hebben Bas een goede basis meegegeven moet je maar bedenken. Onze zoon ging naar Amerika voor 4 jaar toen hij achttien was, en ja ook ik was bezorgd.En trots. En trotser met de tijd dat hij het er goed deed en vooral zo naar zijn zin had.En zelfs een half jaar eerder kon afstuderen.
Jullie Bas komt er wel. En wat fijn dat jullie hem/ elkaar in een paar maanden gaan zien ,je zult zien dat Bas zal weer een stuk volwassener zal zijn geworden als toen hij vertrok.
Leuk om jullie te volgen, dankzij social media….

Reply
sandra september 26, 2017 - 9:27 pm

Hi Mabel, dank je. Ik ben eerlijk gezegd ook blij dat we Bas dan gaan zien. Het is te overzien. Een jaar is overigens lang maar vier jaar.Voor ons ook nog de vraag hoe lang hij weg blijft en wat hij gaat doen in de toekomst. Dat social media is fijn tegenwoordig, toch?

Reply

Leave a Comment