Nusa Penida: een paradijs voor de kust van Bali

4,7K

Voorzichtig loop ik met mijn dagrugzak op mijn hoofd de zee in op weg naar de speedboat, die voor de kust op ons ligt te wachten. Een hoge golf komt eraan. Terwijl ik deze probeer te ontwijken stoot ik mijn teen tegen een flinke rotsblok die ergens in het water verstopt ligt. Het doet verrekte pijn en ik grijp net op tijd de achterkant van de boot vast. Met moeite klim ik er in. Ondanks de pijn haal ik opgelucht adem. Mijn laptop, telefoon en camera die in mijn dagrugzak zijn opgeborgen zijn in ieder geval gered. Tussen de chaos door zie ik dat Sylvester en Bas ook aan boord zijn. De koffers zijn reeds door de bemanning aan boord gebracht. 

---

Op weg naar Nusa Penida: een paradijs voor de kust van Bali

---

We zijn in Sanur waar de boot, met maar liefst vijf buitenboordmotoren, vertrekt naar Nusa Penida. Een eiland en tevens een paradijs voor de kust van Bali. Om er te komen moet je er dus iets voor over hebben. 

De motoren worden gestart en met een gigantische snelheid varen we binnen veertig minuten naar Nusa Penida.

Vanwege eb kan onze boot niet tot aan de kust komen en moeten we overstappen op een kleinere boot. Deze brengt ons aan land maar we worden boven op een stuk koraal gedropt. “Niet hier want dat is zonde”, denk ik nog maar vriendelijk word ik verzocht de boot te verlaten. Ik trek mijn slippers aan en klim uit de boot. Aan de kant hebben zich al vele taxi chauffeurs verzameld om zich zo meteen op de toeristen te storten. Het is een chaos. Ondertussen loop ik met mijn dagrugzak door het water en probeer het koraal zo veel mogelijk te vermijden. 

Heelhuids kom ik aan land om vervolgens op zoek te gaan naar mijn bagage. Deze is echter nergens te vinden en ik vraag mij af waar de bemanningsleden van de boot deze gedropt hebben.

 In de verte vaart de boot langzaam weg en wanneer ik goed kijk zie ik onze koffers nog aan boord liggen. Ze blijken helemaal niet aan land gedragen te zijn en ik heb echt niet in de gaten gehad dat ik dat zelf had moeten doen. In alle hectiek heb ik er niet op gelet.  We roepen naar de bemanningsleden dat ze moeten wachten. Gelukkig horen ze ons zodat Bas onze bagage snel kan ophalen.

---

Aankomst Nusa Penida: MaeMae Beach House

---

Agus van MaeMae Beach House, de B&B waar wij de komende drie nachten overnachten,  staat ons al op te wachten. Onze accommodatie ligt langs de kustweg in het noorden van Nusa Penida. Hier vind je de meeste hotels, restaurants en duikscholen. Er is hier niet zo heel veel te beleven maar het is een goede uitvalbasis om het eiland verder te verkennen.
Onderweg naar de accommodatie vertelt Agus het een en ander over Nusa Penida. “Er wordt veel gebouwd”, zegt hij. In anderhalf jaar tijd is het eiland veranderd en komen er meer en meer toeristen naar het eiland.
Mijn eerste indruk van het eiland is Bali zo’n vijfentwintig jaar geleden; rauw en ongerept ondanks de toename van toeristen.

Bij de accommodatie aangekomen gooien we onze spullen op de eenvoudig ingerichte kamers. Omdat het ondertussen al laat in de middag is besluiten we in en rondom MaeMae te blijven. We drinken iets in het restaurant/bar gedeelte, lopen door de hoofdstraat, genieten van zeezicht en de zonsondergang. 

We komen in contact met een lokale visser.  Sylvester en Bas willen graag de volgende ochtend vissen.  Ondanks dat deze man geen Engels spreekt komen ze met handen en voeten een tijdstip overeen.
’s Avonds eten we in het restaurant MaeMae Beach House waar live muziek gedraaid wordt. 

---

Welke van de acht bezienswaardigheden op Nusa Penida moet ik nu bekijken?

---

De volgende dag huren we, na een bananenpannenkoeken ontbijt, twee scooters bij MaeMae Beach House. We hebben twee dagen om het eiland te verkennen. Al snel komen wij erachter dat dit veel te kort is. Het eiland is namelijk veel groter dan wij dachten en vanwege de vele haarspeldbochten en deels slechte wegen zijn we ook langer onderweg. Aangezien wij een dag ook weer niet willen volproppen met allerlei to do’s en onze retour boottickets reeds geboekt zijn besluiten wij KelingKing Beach en Utah Beach te bezoeken. We willen namelijk  graag een dagje aan het strand liggen met een lekker drankje. Dat is er namelijk tot op heden nog niet van gekomen.

---

1. Op pad met de scooter naar KelingKing Beach

---

Nadat Bas en Sylvester terug zijn van het vissen nemen we in de late ochtend de scooters om op pad te gaan naar KelingKing Beach. We rijden dwars over het eiland van noord naar zuid met een totale afstand van 21 kilometer. Onderweg stoppen we om te lunchen. 

Eenmaal aangekomen kun je goed merken dat KelingKing Beach een toeristische attractie is. Voor het parkeren van de scooter betalen we Rp 5.000 per scooter en zelfs bij het view point staan we in de rij om er een foto van te kunnen maken.

Het is echter de moeite waard want het uitzicht is spectaculair. Een azuurblauwe zee in de diepte met indrukwekkende kliffen. Bas besluit af te dalen via een krakkemikkige steile trap waarvan de leuning is gemaakt van bamboe stokken. Het duurt een tijdje voordat ik van hem verneem maar eenmaal op het strand aangekomen stuurt hij foto’s van de klim en het strand. Het is ontzettend hoog en ik vind het maar doodeng. Opgelucht haal ik adem wanneer hij een uur later buiten adem weer boven staat.

Met het bezoeken van deze bezienswaardigheid zijn we een halve dag onderweg geweest. 

---

2. Atuh Beach

---

De volgende dag pakken we onze zwemkleding en rijden we met twee scooters naar Atuh Beach in het zuidoosten van het eiland. Ik stap bij Sylvester achterop en navigeer via de kustweg het binnenland in. We passeren diverse dorpjes  en zwaaien naar locals. Na een uur achterop die scooter voel ik het wel aan mijn billen en ben blij wanneer we eindelijk Atuh Beach bereiken. Via  een steile maar veilige trap dalen we af. In de baai ligt een prachtig wit zandstrand ingeklemd tussen steile rotsformaties en kleine eilandjes voor de kust.  Op dit strand ploffen we neer op een ligbedje en felgekleurde zitzakken. Kom nu maar op met die kokosnoot en sateetjes . Vandaag doe ik even niets meer.

---

Hoe kom je op Nusa Penida

---

 

• Boeken boottickets: Er zijn diverse rederijen waar je een ticket kunt boeken. Wij boekten onze boottickets online bij Penida Express. Elke dag vertrekken er acht boten op diverse tijdstippen van Sanur naar Nusa Penida.  Onze boot kwam aan in Toyapakeh.
  De bootreis duur ongeveer 45 minuten en kost Rp. 250.000 (circa EUR 14,00) enkele reis. Op de terugreis werden wij zelfs met een taxi naar onze accommodatie in Seminyak, Bali, gebracht.
• Vervoer op het eiland: De beste manier om je te verplaatsen op het eiland is met een scooter. Deze huur je in Toyapakeh. Wij huurden echter twee scooters bij MaeMae Beach House. De prijs voor het huren van een scooter is ongeveer  IDR 60.000 (€ 3,50) per dag.

 

Jammer, dat we niet langer op het eiland zijn gebleven. Op dit moment is het nog een ongerept eiland en nog niet massaal bezocht door toeristen. Het ziet er naar uit dat in de toekomst meer en meer toeristen het gaan bezoeken. Mijns inziens is Nusa Penida een avontuurlijk eiland met de grote rotsformaties en steile kliffen. Ben je een strandliefhebber dan adviseer ik je naar Atuh Beach te gaan. Hier kun je op de ligstoel (huren) onder genot van een drankje heerlijk relaxen.

 

Houd jij van ongerepte eilanden of vertel waar jij meer van houdt?  Ik zie graag een reactie.

 

 

 

 

Note: dit artikel bevat een affiliate link