Het is heel cliché maar wat is het jaar 2018 toch omgevlogen. En wat is er veel gebeurd. Het overlijden van mijn oma en een opname van Bas in het ziekenhuis in Sydney. Eind juni vlogen wij naar Bali waar we eindelijk na negen maanden Bas (working-holiday in Australië) zouden treffen maar er kwam een kink in de kabel. Het vliegtuig keerde een half uur voor landing terug naar Singapore. Vanwege de uitbarsting van de Mount Agung kon KLM niet landen. Dat was even slikken en dacht dat ik Bas niet zou zien maar KLM loste het heel mooi op. We werden namelijk naar een prachtig vijfsterren Grand hotel Capthorne Waterfront gebracht. Ook regelde KLM dat wij naar Lombok gebracht werden zodat Bas en ik op tijd daar waren voor de driedaagse hiking trail naar de Rinjani vulkaan.
Bovendien hebben we alweer onze tweede Kerst in Nederland / Duitsland gevierd sinds onze terugkomst uit Bonaire, heb ik nog steeds moeite met het hectische leven en mis ik de levenswijze van Bonaire.
Een terugblik op de reizen die we maakten in 2018.
Oud en Nieuw vieren in Portugal
Oud en Nieuw vieren we bij onze vrienden in Portugal. Dit bezoek staat in het teken van gezellig samen zijn, eten en wijn drinken. We dansen de Salsa, Bachata en Merengue. En we bezoeken in vogelvlucht Porto, Aveiro, Estarreja en Lissabon.
Lees hier de artikelen over Portugal
Dominicaanse Republiek
In april bezoeken wij voor de tweede keer de Dominicaanse Republiek. Dit veelzijdige eiland is zo groot dat je het namelijk niet in één keer kunt zien. En zelfs niet in twee keer. Dit keer bezoeken wij de badplaats Boca Chica, gelegen aan een prachtig lagune, Vanuit hier maken we een uitstapje naar de historische stad Santo Domingo en bezoeken het nationaal park Los très Ojos.
Vervolgens rijden we naar de (kite) surf plaats Cabarete in het noorden van het eiland. De bedoeling is om hier te gaan kitesurfen maar we veranderen van gedachten en doen even helemaal niets. In Puerto Plata beklim ik Isabel de Torres, een pittige klim dwars door de jungle. Eenmaal boven word ik beloond met een prachtig uitzicht over Puerto Plata. Ook staat hier het 16 meter hoge standbeeld van Jezus Christus, dat een replica van het beeld in Rio de Janeiro is.
Natuurlijk slaan we een bezoek aan Nucita en Miguel, die in Santiago de los Caballeros wonen, niet over. We maken kennis met de locals en dansen de Bachata.
Vanuit Santiago de los Caballeros bezoeken we de waterval Baiguate, gelegen in het bergdorp Jaracaboa. We maken een prachtige wandeling. Ook gaan we naar een cacao plantage en naar het huis van de Mirabel zusjes. De drie zussen werden in 1960 in opdracht van dictator Trujillo vermoord. De blogs van deze laatste twee liggen nog op de plank om geschreven te worden.
Graag wil ik nog de zuidwest kust van de Dominicaanse Republiek bezoeken en de hoogste berg van de Caribbean, Pico Duarte, beklimmen. De wandeling naar de top duurt twee a drie dagen. Dus dat wordt overnachten in een tentje.
Lees hier mijn blogs over de Dominicaanse Republiek.
Singapore
Enigszins teleurgesteld luister ik naar het bericht van de piloot wanneer hij vlak voor landing op Bali besluit om te keren naar Singapore. De vulkaan Mount Agung spuwt namelijk as tot 2,5 kilometer hoog in de atmosfeer. Natuurlijk begrijp ik dat het om veiligheidsredenen niet verantwoord is om te landen. Desalniettemin ben ik teleurgesteld omdat wij Bas, die reeds negen maanden in Australië verblijft, nu niet kunnen ontmoeten op Bali.
Toch hebben wij een super leuke tijd op Singapore en bezoeken hier enkele bezienswaardigheden.
Lees hier mijn blog over Singapore.
Lombok en Bali
KLM regelt voor ons een vlucht van Singapore naar Lombok en eindelijk kunnen wij Bas na negen maanden in onze armen sluiten. Het hoogtepunt van deze reis is toch wel de Rinjani Vulkaan op Lombok. Hier beklim ik samen met Bas Mount Rinjani, een driedaagse trektocht met prachtige vergezichten. Ik zie enorm af maar het is de moeite waard. Het is zo bijzonder om dit samen met je negentienjarige zoon te kunnen doen. Na de beklimming rusten we uit op een klein eilandje in het zuidoosten van Lombok, Gili Gede. Het lijkt alsof de tijd stil heeft gestaan. Locals keuvelen in de schaduw en zeggen vriendelijk gedag. Het heldere water kabbelt aan land, kleine vissersbootjes liggen te dobberen langs de kant en grote bergen kokosnoten liggen op het strand. Kortom een heerlijk relax eiland.
Lees hier mijn onvergetelijke ervaring.
Bali
Daarna reizen we naar Bali. De eerste keer dat ik Bali bezocht was in 1997. Destijds was het al een druk eiland maar wat ik nu zie is niet te geloven. Overal waar wij komen is het zo enorm druk dat ik over de mensen struikel. Bovendien raast het verkeer voorbij. Het lijkt wel of de hele wereld zich hier verzameld heeft.
Net buiten Ubud kom ik tot rust en ontdek een mooi natuurgebied waar het lijkt alsof ik de enige op de wereld ben. Dit is zo’n contrast met wat ik in het zuiden heb gezien.
Lees hier mijn wandeling door de rijstvelden buiten Ubud.
Nusa Penida
De tocht naar Nusa Penida is er een met hindernissen. Vanwege de hoge golven in Sanur struikel ik bijna met bagage en al over een dikke rotsblok die in het water ligt. Gelukkig kan ik mijn laptop nog net redden. Vanwege eb worden we op Nusa Penida gedropt op het koraal en vergeet ik bijna mijn bagage. Toch vind ik dit eiland ontzettend mooi. Het is een ruw eiland met veel kliffen. Neem de tijd om dit eiland te bezoeken. Wij verblijven er drie dagen maar dat is veel te kort. Omdat wij het rustig aandoen en het bezoeken van de bezienswaardigheden niet afraffelen, zien wij niet alle hoogtepunten van Nusa Penida.
Voordat ik naar huis ga verblijven wij nog een aantal dagen in het druk bezochte Kuta Beach.
Hierna vlieg ik terug en reizen Sylvester en Bas door naar Bangkok en Koh Chang. Dit eiland bezochten we toen Bas tien jaar oud was en hij had er zo’n leuke herinneringen aan dat hij daarna ieder jaar roept dat hij naar Koh Chang terug wilt.
Hier vind je mijn artikel over Nusa Penida.
Dicht bij huis
Pieterpad
In mei ben ik gestart met het Pieterpad project. Tijdens de periode dat ik woonachtig was op Bonaire besefte ik dat ik weinig gezien heb van Nederland. Op Bonaire komt langzaam het idee om Nederland te gaan ontdekken. Ook het Pieterpad komt aan bod. Toen een vriendin in Zuid-Limburg voorstelde om het Pieterpad te gaan lopen was ik direct enthousiast. Ook een vriendin die verhuist van Bonaire naar Zwolle komt op het net. Inmiddels loop ik in twee verschillende groepjes. Hopelijk kan ik ze in de toekomst samenbrengen. Vanwege volle agenda’s is dat nog lastig.
Lees hier mijn artikelen over het Pieterpad
Het Smalste Stukje Nederland
Na mijn verhuizing begin ik dan ook met het her-ontdekken van de regio waar ik woon namelijk Selfkant. Ook het grenzende Smalste Stukje Nederland ben ik volop aan het her-ontdekken. . Het is heerlijk om te struinen door de velden. Toen ik dan ook gevraagd werd door Het Smalste Stukje Nederland om meer blogs te schrijven vond ik dat direct heel leuk. Inmiddels heb ik zo’n dertien blogs geschreven en volgen er nog veel meer het komend jaar.
Lees hier mijn artikelen over Het Smalste Stukje Nederland
Eifelsteig
Omdat we niet zo heel ver willen reizen besluiten mijn vriendin en ik een wandelroute net over de grens te gaan lopen. Ook willen we graag de heuvels in. We besluiten een etappe van de Eifelsteig te gaan lopen. De Eifelsteig is een wandelroute die in 2015 is verkozen tot de mooiste lange afstand wandelroute van Duitsland. Deze loopt van Aken dwars door de Eifel naar Trier en is verdeeld over vijftien etappes. Ik ben er benieuwd naar en de eerste etappe zit er op. Het is werkelijk prachtig. We vinden er een afwisselend landschap met bos, holle wegen, beken, weilanden en flinke stijgingen en dalingen.
Vind hier mijn artikel over de Eifelsteig.
Zeeland
Ondanks dat ik in de jaren ’90 bijna drie jaar in Zeeland (Schouwen-Duiveland) heb gewoond en gek ben op de zee, ben ik nooit meer teruggekeerd. Tot oktober toen ik voor een ziekenhuisbezoek – operatie Bas – in Goes (Zuid-Beveland) moest zijn. Om de wachturen te overbruggen zoek ik naar afleiding. Graag wil ik een strand- of natuurwandeling maken. Deze mag echter niet langer duren dan een uur en op korte afstand van het ziekenhuis zijn. Ik vind de wandelroute Zwaakse Weel, gelegen ten zuiden van Goes.
Lees hier verder.
Amsterdam-Maastricht-Sittard-Kopenhagen
We sluiten het jaar af samen met onze Portugese vrienden in Amsterdam. We gaan naar een Salsa Party en gaan al dansend het nieuwe jaar in. Vervolgens laten wij hun Maastricht en Sittard zien. Op 5 januari vliegen we naar Kopenhagen.
Je kunt mij ook volgen op Instagram. Instagram heeft de foto’s bij elkaar gebracht met de meeste likes. De Best Nine 2018 vind je hieronder.
Foto1: Goes
Foto2: Windsock Bonaire
Foto3: Sallandse Heuvelrug (Pieterpad etappe)
Foto4: Atuh Beach, Nusa Penida
Foto5: Gili Gede
Foto6: Maastricht
Foto7: Boca Chica, Dominicaanse Republiek
Foto8: Uluwatu Beach, Bali
Foto9: Uitzicht vanaf mijn werkplek, Kollenberg Sittard
4 comments
Sandra ik vind het echt geweldig hoe je dit allemaal schrijft en de mooie foto’s die er bij staan.
Ga zo door en maak er weer een heel mooi jaar van!!
Groetjes Alex
Hallo Alex, dank je wel. Wij wensen jullie ook alles goeds voor 2019.
Mooi gebundeld, Sandra. En 2019 gaat weer veel nieuwe ervaringen bieden om te beschrijven. Toevallig heb ik net al mijn reisverhalen gebundeld, voor liefhebbers.
Dank je, Mieke. Ik ben benieuwd naar jouw versie.