6,K

 

Eerlijk gezegd heb ik even getwijfeld of ik wel een terugblik zou schrijven. Wie zit er nu te wachten op mijn persoonlijke Terugblik 2017 vraag ik mij dan weer af. Toch vind ik het heel leuk om van anderen een terugblik te lezen. Vandaar dat ik dan ook besloten heb terug te blikken op het afgelopen jaar. Ondanks dat het jaar 2017 heel rustig begon is het voor mij een heel intensief jaar geworden. Met name de tweede helft omdat er in die tijd  veel veranderingen hebben plaatsgevonden.

Mijn persoonlijke Terugblik 2017

---

Eerste helft van het jaar: afscheid nemen

---

De eerste helft van het jaar staat in het teken van afscheid nemen van Bonaire. Het is best emotioneel geweest. Niet alleen van lieve vrienden hebben we afscheid genomen maar ook van het Caribische leven. Verder maken we alles voor de laatste keer mee.  We vierden dan ook de laatste keer Carnaval op het eiland en maakten de laatste keer Dia di Rincon mee.

In april werd Bas 18 jaar. Met Sylvester ging hij een weekend naar Aruba om zijn verjaardag te vieren. Ook regelde hij een Working Holiday Visum voor Australië en boekte een vliegticket om in het najaar in Sydney de European Bartender School te gaan volgen.

Naar aanleiding van mijn blog “Doen op Bonaire met Pasen; kamperen op het strand  “ reageert een vriendin dat ik Bonaire niet mag verlaten zonder met haar gekampeerd te hebben. Dus trok ik op het laatste moment met een tentje naar het strand om daar de nacht door te brengen. We genoten van het geluid van de zee,  een kampvuur en de prachtige sterrenhemel. Met weemoed denk ik hieraan terug.

Met een andere vriendin nam ik afscheid van alle leuke strandjes en  bezochten we  de mooiste stranden van Bonaire.  Ook maakte ik met Sylvester een roadtrip op Zuid Bonaire.  Verder namen we danslessen Bachata , ontdekte ik de geheimen van Bonaire en ging snorkelen in de grotten van Bonaire . Op de valreep nog vlak voor mijn verhuizing beklom ik eindelijk de Brandaris.

Kortom een heerlijk half jaar met in het voorjaar nog een uitstapje naarCuraçao.

Curaçao

In het voorjaar vloog ik samen met een vriendin naar Curaçao. We kozen ervoor om met vliegtuigmaatschappij Divi Divi te vliegen omdat deze maatschappij weinig vertragingen heeft. Na twintig minuten vliegen kwamen wij aan, haalden onze huurauto op en reden vervolgens naar het leuke Boutique Hotel Blauw Blaai. In de vier dagen die volgden, hebben we veel ondernomen.

We hebben met Dushi Walks Curaçao een wandeling gemaakt door buurten waar jezelf niet zo snel zou komen. We liepen door de arbeiderswijk Fleur de Marie en werden door een bewoner van een niet gerenoveerd maar wel een heel statig huis uitgenodigd om het van binnen te bezichtigen.

Heel indrukwekkend vond ik Landhuis Knip; één van de mooiste historische landhuizen op Curaçao. Dit Landhuis heeft een belangrijke rol gespeeld in de geschiedenis van Curaçao. Onder leiding van slaaf Tula begon op dit landgoed de grootste slavenopstand van de Caribbean.

We reden naar West Punt, bezochten diverse strandjes en snorkelden tussen de schildpadden. Verder werd nog onze huurauto gestript en kwamen we terecht in lachwekkende taferelen. Op de valreep konden we dan toch nog de Christoffelberg beklimmen.

---

Tweede helft van het jaar: veranderingen, bedrijf starten, Bas naar Australië

---

Sinds 1 juli wonen wij in het meest westelijk punt van Duitsland namelijk Selfkant. Selfkant grenst aan “Het Smalste Stukje Nederland” en ligt ter hoogte van de gemeente Echt-Susteren. 

Vanaf het moment dat we uit het vliegtuig stappen lijkt het alsof ik in een rollercoaster terecht ben gekomen. Het leven in Nederland is gehaast en het tempo ligt hoog. Mensen lopen zo enorm snel dat het lijkt alsof ze deelnemen aan een hardloopwedstrijd, ze praten snel en agenda’s staan boordevol afspraken. Er moet weken van te voren iets ingepland worden want als je het niet doet dan zie je je vrienden helemaal niet meer. Het gaat maar door en het lijkt wel of er geen moment rust ingelast wordt. Niets gebeurd spontaan meer.

Inmiddels ben ik nu een half jaar terug en ik moet eerlijk bekennen dat ik helemaal mee ga in het tempo van Nederland. Ook ik heb nu een agenda en deze staat vol met afspraken terwijl ik mij had voorgenomen dat dit mij niet zou gebeuren.  Helaas ontkom ik er niet aan.

In mijn blog Terug van ons buitenland avontuur: hoe is het om terug te zijn  heb ik dan ook beschreven wat mij na terugkomst zo enorm opviel en wat ik van ons buitenland avontuur geleerd heb.

Starten eigen bedrijf

Begin juli startte ik met een fulltime job en tegelijkertijd kwam ik in contact met een expat coach. Zij begeleidt expat vrouwen met het opzetten van een online bedrijf. Een online bedrijf is iets wat ik al heel lang wil maar ik wist nooit wat ik kon gaan doen. Ik nam contact op met deze coach en voor het eerst hoorde ik van een virtueel assistent. De maanden daarna heb ik heel hard gewerkt om mijn bedrijf op te zetten en op 9 november heb ik mijn bedrijf Virtueel Assistent Sandra ingeschreven bij de Kamer van Koophandel. Vanaf januari ga ik voor mijn werkgever parttime werken en wil dit graag combineren met mijn eigen bedrijf.

“Het Smalste Stukje Nederland”

In augustus ging ik wandelen en onthaasten in “Het Smalste Stukje Nederland”.   Het was heerlijk weer en tijdens de wandeling overviel mij een rust. Er was even geen drukte, overvloed aan spullen en volle agenda’s.  Het was zo’n contrast met mijn eerste indruk van Nederland en genoot zo ontzettend van deze omgeving dat ik twee weken geleden een super gave samenwerking met “Het Smalste Stukje Nederland” ben aangegaan. Vanaf het voorjaar ga ik allerlei leuke activiteiten ondernemen en erover schrijven. Houd dus mijn blog goed in de gaten of schrijf je in voor de nieuwsbrief. Je krijgt dan automatisch bericht in je mailbox wanneer mijn blog geplaatst is.

Vertrek Bas naar Australie

Met Bas bezocht ik de Geierlaybrug. Deze brug is in 2015 geopend en was toen met zijn 360 meter de langste hangbrug van Duitsland. Ik geniet nog even van zijn gezelschap want op 19 september vertrok hij voor een jaar met een Working Holiday Visum op zak naar Australië. Met een brok in mijn keel namen we afscheid. Zelf vond ik het enorm spannend. Ik weet niet of ik op achttienjarige leeftijd gedurfd had alleen naar de andere kant van de wereld te vertrekken. 

Inmiddels is Bas alweer drie maanden in Sydney. Hij heeft een leuke baan als bartender, leuke mensen ontmoet en is volop aan het genieten. De meest hilarische filmpjes en leuke foto’s worden gestuurd. 

Hongkong

Eind november vlogen Sylvester en ik naar Hongkong. De bedoeling was dat Bas ook zou komen. Helaas is dit niet doorgaan. Hij had net een baan gekregen en heeft het geld wat hij verdient ook weer hard nodig om vanaf februari 2018 verder te kunnen reizen.

Hongkong was echt Top! Hongkong is meer dan alleen wolkenkrabbers. Naast dat Hongkong één van de mooiste Skylines van de wereld heeft vind je er bergen, prachtige natuurgebieden en leuke eilandjes.

We hebben kris kras door allerlei straten en steegjes geslenterd, markten en parken bezocht. De eerste zes dagen verbleven we in de wijk Tsim Sha Tsui op Kowloon en de andere zes dagen op Hongkong eiland. We hebben gefietst in de Wetlands en ik heb met vier Nederlandse vrouwen woonachtig in Hongkong de Dragon’s Black, één van de populairste wandelingen, gelopen.

Voor iedereen fijne feestdagen en een Top 2018.

---

Wil je meer foto’s zien. Volg mij op Instagram en op Facebook.

---