Wanneer ik bij de auto kom slaak ik een zucht van verlichting. Gelukkig zijn er vannacht geen onderdelen van onze auto gestolen en kunnen we vandaag met een gerust hart een andere bezienswaardigheid doen op Curacao: de Christoffelberg beklimmen. In een uur rijden wij van Willemstad naar het Christoffel Nationaal Park waar we een kaartje kopen en onze auto op de parkeerplaats aan de voet van de berg parkeren.
Hieronder beschrijf ik wat je nog meer kunt doen op Curacao: de Christoffelberg beklommen.
De Christoffelberg beklimmen: een 375 meter hoge berg
De Christoffelberg beklimmen vind ik toch wel spannend. In eerste instantie was ik heel stoer want als ik de Boiling Lake in Dominica kan lopen, een tocht van zes uur (retour) met flinke klim en klauterpartijen en diepe afgronden, dan moet deze berg peanuts zijn, toch? De Christoffelberg zou je binnen een uur (enkel) kunnen lopen maar wanneer ik lees dat het laatste stuk lastig is en we veel klim- en klauterwerk tegemoet gaan zien weten we niet of het beklimmen van de Christoffelberg wel zo gemakkelijk is.
Vanaf de parkeerplaats zie je de punt van de 375 meter hoge berg. Deze indrukwekkende berg hebben wij overigens al eerder vanuit het landhuis Kenepa en Santa Martha Baai gezien. We zullen er nu toch aan moeten geloven en met goede moed gaan wij van start.
Er wordt gezegd dat het begin best wel meevalt maar als ik die grote rotsblokken zie liggen waarover ik heen moet klimmen vraag ik mij af wat mij nog allemaal te wachten staat. Rustig lopen wij verder want we hebben alle tijd. We worden al snel ingehaald door een aantal jonge mensen. Opjagen laten wij ons niet, die tijd heb ik ook gehad bedenk ik mij onderweg. Ondertussen klimmen we verder naar boven, houden wij ons vast aan boomstronken en rusten uit op plekken met een prachtig uitzicht over de baai.
Doen op Curacao: de Christoffelberg beklimmen. Doe het nu wanneer het lichamelijk nog allemaal kan.
Onderweg komen wij niet alleen jonge mensen tegen maar ook een echtpaar op middelbare leeftijd, die het nog veel rustiger aan doen als ons. Lachend zeggen wij dat we beter op een bedje kunnen liggen aan één van de prachtige witte stranden met azuurblauw water en waarom we dit ons zelf aandoen. Wanneer we een flinke rotspartij opklimmen geef ik die vrouw nog even een zetje zodat zij ook naar boven kan. Later wanneer we boven op de top staan komen we haar nog een keer tegen en vertelt zij dat ze zestig jaar is. Waarschijnlijk is deze klim toch wel een van haar laatste tochten. Ze heeft namelijk erg veel last van haar knie die er overigens best dik uitziet. Hopelijk zal ze er de komende dagen niet veel last van hebben.
Klimmen, klauteren en afgrond maar we worden beloond
Omdat er geen pad meer te zien is weten we niet welke richting wij op moeten. We klimmen met heel veel moeite een grote gladde rotsblok op en staan vervolgens tussen prikkelplanten. Wankel staan we tussen die planten, er is geen pad te bekennen. Al vrij snel komt er een voorbijganger die roept dat we de verkeerde kant opgaan. Een beetje beschaamd kijken we elkaar aan en voelen ons een echte kluns. Hoe komen we hier nu weer zonder kleerscheuren vanaf? Met enige moeite lukt het met hulp van die voorbijganger.
Wanneer we eindelijk er vanaf zijn volgen we de voorbijganger. Er volgt alsnog een flinke klimpartij over dikke rotsen. Door flinke spleten kijken we de afgrond in. Met mijn hoogtevrees vind ik dit dus vreselijk. Bovendien is het hier ontzettend druk waardoor ik schuifelend langs de mensen ga totdat ik een plekje vind waar ik kan zitten genieten van de zee rondom, baaien, dorpjes en natuur van Curacao.
Aftocht naar beneden met trillende benen
Wanneer we een half uur boven op de top zijn besluiten we naar beneden te lopen. Nu beginnen we toch wel onze benen te voelen. Het zijn namelijk flinke rotsen die we opgeklommen zijn. Uiteindelijk racen we toch wel die berg af. Totaal twee uur en driekwartier later komen wij bij de auto aan en besluiten om ergens een duik te nemen in de koele zee. Bezweet zijn we wel. Bij Playa Grandi, – niet het allermooiste strand van Curacao – krijgen wij als toetje toch maar even vier schildpadden te zien.
TIP voor het beklimmen van de Christoffelberg
Wil je de Christoffelberg beklimmen begin dan vroeg omdat het dan nog niet zo warm is. Op zondag is het park al om 6 uur open. De andere dagen van 7.30 uur – 16.00 uur. Je kunt toegang krijgen tot 14.30 uur en op zondag tot 13.30 want dan sluit het park om 15.00 uur. Wanneer het geregend heeft kan het erg glad zijn met name bij het naar beneden gaan. Vraag voor de zekerheid even na of het park geopend is want bij slecht weer sluit het park.
Entree: wij betaalden als toerist 21,– Gulden p.p. Geen korting als je op Bonaire woont, ook al heb je een sedula.
Neem verder genoeg water mee, eten voor onderweg, een petje en draag stevige wandelschoenen.
Voor actuele openingstijden en tarieven kijk dan op de website van Christoffelpark.
Houd jij ook van wandelen? Een van de dingen die je zeker moet doen op Curacao als je van wandelen houdt de Christoffelberg beklimmen.
Houd je niet van wandelen maar wel van autorijden, ontdek Curacao met de auto als je richting Westpunt rijdt.
