Zo, de eerste ontdekkingstocht in Duitsland heb ik gemaakt! Op Bonaire nam ik mij namelijk al voor de attractie de Geierlay hangbrug te gaan bezoeken zodra ik weer in Duitsland woon. En dat heb ik gedaan. Helaas maar één dag maar dat mag de pret niet drukken.
Op ongeveer tweeënhalf uur rijden van Selfkant en Zuid-Limburg bevindt zich tussen de dorpen Mörsdorf en Sosberg, de Hängeseilbrücke Geierlay, oftewel de Geierlay Hangbrug. Deze brug is in 2015 geopend en was toen met zijn 360 meter de langste hangbrug van Duitsland. Inmiddels is er in mei 2017 in het Hartz-gebergte alweer een langere hangbrug geopend maar de Geierlay is desondanks een populaire trekpleister geworden.
De Geierlaybrug, geïnspireerd op de hangbruggen in Nepal, hangt 100 meter boven het dal van de Rivier Mörsdorfer bach. Hoe de bruggen in Nepal zijn weet ik niet, maar de Geierlay is voor mij al een grote uitdaging met mijn hoogtevrees.
Parkeren bij de Geierlay hangbrug
Wanneer Bas en ik om 11.30 uur in het dorp aankomen, gaan we op zoek naar een parkeerplaats. Het is al redelijk druk en bij het bezoekerscentrum, dat om 10.00 uur open gaat, zijn de parkeerplaatsen reeds bezet. Na een beetje zoeken vinden wij aan de rand van het dorp in een weiland genoeg parkeerplaatsen. De kosten bedragen € 2,00 voor twee uur. Neem in ieder geval genoeg kleingeld mee want betalen met je pinpas is niet mogelijk. Vervolgens maken we nog een laatste sanitaire stop want bij de brug is dat niet meer mogelijk. Ook is het verstandig met name wanneer het warm is om iets te drinken mee te nemen.
Onderweg
Vanaf het bezoekerscentrum is het zo’n twee kilometer lopen naar de brug. We volgen de borden en lopen al snel het dorp Mörsdorf uit. De omgeving is landelijk en zo ver het oog rijkt zien we maïsvelden. Er is helaas al geoogst; het oogt kaal. We wandelen verder en laten het dorp achter ons. De punt van de kerktoren wordt steeds kleiner. Onderweg is het druk en we lopen achter de massa aan. Dat zal wat worden zo meteen met al die mensen op die brug. Ondertussen hoop ik dat de brug niet te veel wiebelt. Ik had graag foto’s willen maken van een lege brug maar dat gaat al helemaal niet lukken zo laat op de ochtend. Enfin na ongeveer twintig minuten lopen komen wij bij de brug aan.
Geierlay brug
Wanneer ik naar de brug kijk realiseer ik mij pas dat die 360 meter echt lang is. Langzaam krijg ik het toch wel benauwd. De vloer van de brug is van hout. Dat is wel voordelig want wanneer je op de brug staat kun je niet door spleten van planken het dal zien. Je moet dus al over de reling kijken. De brug hangt met kabels vast en vanaf de kant oogt het erg diep.
Schuifelen en wiebelen
Met volle moed stap ik de brug op. Foto’s maken laat ik aan Bas over. Voorzichtig schuifel ik verder. Er komt een hoogbejaarde met volle vaart voorbij. Boh, die durft! Dan komt er een man met een hond voorbij. Mijn gedachten gaan naar mijn eigen hondje, die ik echt niet mee zou durven nemen.
Ondertussen schuifel en wiebel ik verder. Ik hoor een moeder met kinderen achter mij gezellig kletsen. Volgens Bas veroorzaak ik een hele file. De brug is maar 85 centimeter breed. Het is dus passen en meten maar op dat moment laat mij dat koud. Niet echt sociaal eigenlijk. Toch probeer ik in het midden even stil te staan om naar de omgeving te kijken en te genieten van het groen en de bergen om mij heen.
Ik weet niet hoe lang het geduurd heeft maar ik haal opgelucht adem wanneer ik de overkant bereikt heb. Hier blijven wij nog even kijken naar de mensen die van de brug komen. Gelukkig zijn er meerderen die Spaans benauwd kijken. We maken nog wat foto’s en besluiten dezelfde route terug te lopen. Zelf had ik nog graag een wandeltocht willen maken onder de hangbrug want daar loopt de Saar-Hunsrück-Steig, één van de populairste lange afstand wandelpaden van Duitsland. Helaas ziet Bas dat niet zitten. Een rede voor mij om toch een keer terug te gaan.
Wij besluiten om terug te gaan naar het dorp om iets te gaan eten en drinken. Helaas is er in het dorp niet veel te beleven en nemen wij de auto naar Cochem, dat op ongeveer twintig minuten rijden ligt.
Ondanks mijn hoogtevrees vind ik de Geierlay Hangbrug een echte belevenis en zeer zeker de moeite waard. Het is geschikt voor elke leeftijd.
4 comments
Heel spectaculair, Sandra. Toch maar weer gedaan, ondanks je vrees. Dat geeft de meeste voldoening.
En de stap naar Nepal wordt natuurlijk steeds kleiner. Misschien ooit?
Ook daar kun je maar beter proviand meenemen.
Hi Mieke, of ik ooit in Nepal kom weet ik niet maar sluit nooit iets uit. In ieder geval ga jij er eerder naar toe. Ik zal in ieder geval er voor zorgen dat ik proviand meeneem.
Wauw, wat een aanrader! Eerlijk gezegd had ik van deze brug nog niet eerder gehoord. Gisteren hadden ze bij het journaal een item over natuurparken en wandelingen. Wij Nederlanders houden hier heel erg van maar het liefst willen we wel een terrasje onderweg of aan het begin van een wandeling. Grappig dat jij het ook in je verhaal hebt staan. Vandaag is mijn koffie uit de thermoskan ook goedgekeurd, maar dat laatste terrasje was toch wel een gezellige afsluiter 😀
Hi Ilse, ja koffie is zeer zeker goedgekeurd en ik vind het altijd een gezellige afsluiting om na een wandeling iets te drinken, hihi.